درباره این بخش: جامعه ی انسانی متاسفانه و هرگز به مرحله صلح جهانی نرسیده است. اگر زمانی ما شاهد غیبت جنگ بین کشورهای و یا ملتها بوریم این حالت را نمی توان به عنوان شرایط صلح اعلام کرد. عدم وجود جنگهای بزرگ به معنی صلح بین الملل نیست. برای وجود و ایجاد جنگ و تنشهای بین المللی توضیحات و تئوری های گوناگونی وجود دارد. برای مثال نظریات کانت در کلیت خود نظریاتی هستند معتبر.
به نظر کانت برای فراروئی به یک صلح پایدار چهار پیش شرط لازم است: عامل نخست استوار است به وجود فرد خردمندی که به تضادهای جهان هم از منظر فردی و هم از زاویه ی اندیشه ی دیگران نگاه می کند. فاکتور بعدی حوزه ی انسان اخلاقی است که در پرتو وجود یک سیستم آزاد، آگاهانه اعمال خویش را انتخاب می کند. این انتخاب یک انتخاب درونی و باورمندانه است و نه برحسب در نظر گرفتن سود و ضرر انتخاب. در سطح سیاست ملی، کانت باورمند به سامان جمهوری است که تابع اراده ی اکثریت مردم است. در سطح جهانی/بین المللی تشکیل فدراسیونی از کشورهای آزاد می تواند به یک صلح پایدار نزدیک شود. ما با این مقدمه و توضیح تاکید می کنیم که در همه ی این حوزه ها ضرورت اگاهی و باور به دیالوگ و حل اختلافها ضروری است. بدون حضور دموکراسی و رعایت حقوق بشر فراروئی به صلح پایدار کمتر محتمل است. اما همه ی این نظریات برای شروع یک بحث سازنده که به تفکر انتقادی باور دارد استوار است!

توسعه
. تئوريهای توسعه را میشود در حقيقت دگرگون ومتحول کننده ی علوم اجتماعی ايستا و جاری بحساب آورد. ازاين زاويه اين پروژه ی علمی یک نوع بازسازی ونوسازی است در برداشتهای بنيادی کلاسيک علوم اجتماعی/سیاسی و پاراديگم نوينی است در اين عرصه. در نهایت این تئوریها عملکرد و چگونگی تکامل سازمانها/نهادهای اجتماعی هستند که با تاثیر خود روی ذهنیت پژوهشگران تئوريهای توسعه را شکل میدهند و به نوبه ی خود موضوع بررسیهای منتشره در این سایت خواهند بود. بايد اضافه کرد که این حوزه ی علوم اجتماعی بسیار جوان است و بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفته در دهه های هفتاد و هشتاد سده ی پیشین میلادی به اوج خود رسید. با شکست سوسیالیسم واقعن موجود و تضعیف نقش کشورهای غیر متعهد صحبت از تئورهای آلترناتیو توسعه بیشتر جنبه ی نرماتیو و آرمانگرایانه دارد تا بررسی واقعیت های سیاسی موجود!

 جای اين سئوال باقی است که آيا تئوريهای توسعه آيندهای دارند يا نه؟! آنچه که اهميت ويژه دارد بهر جهت اين است که پژوهشگران علوماجتماعی با سئوالات حياتی که به رشد اقتصادی و تکنیکی جوامع و تاثیر آن روی افراد بر میگردد درگیر هستند! باید تاکید کرد که تئوريهای توسعه و برداشتهای مختلف آن در تقابل با مشکل عقب افتادگی اقتصادی و اجتماعی فرم می گیرد/عمل می کنند و در پروسه ی حرکت خود دگرگون میشوند. تئوريهايی هستند که جهت گيری آن بسود کشورهای جهان سوم هست "Interdisciplinary" با عنوان تحلیلهای "بین رشتهای" مشهور است يک نوع تئوری هنجارگرا است و همانطویکه نوشتم بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفته است. اضافه کنم که تئوريزه کردن توسعه اقتصادی کمابيش به معنی پياده کردن مکانيکی بدنه ی اصلی تئوریها بود که جهت آن بطرف کشورهای جهان سوم بود، با این پیش زمینه که اختلافات بين "مشکلات موجود" و "فرارويی اصلی" بيشتر مرحلهای از خود پروسه ی توسعه بود تا يک نوع تئوری توسعه. اين چنين تئوری خارج از چهارچوبی قرار ميگيرد که من نام آن را تئورهای واقعی توسعه گذاشتهام. تحليلهای اروپامدارانه عامل تشديدکننده و تحريککننده در تکامل تئوريهای توسعه بوده و هست. وبهمين دليل اين نوع نگرش يعنی مدل رشد اروپايی و يا تقليد آن بخشی از خانواده ی وسيع تئوريهای توسعه است. و بهمين ترتيب يکی از انتقادات بنيادی به مرحله ی شکلدهنده نظريات توسعه که اخيراً اتفاق افتاده و بحرانهايی که در اين ديسيپلين شکل گرفته است انعکاسی از بحرانها توسعه در جهان است.

 

میانجیگری و دیالوگ برای حل اختلافات و ایجاد صلح بین افراد و گروهها

(چگونه می شود از اختلافهای ناخواسته پرهیز کرد)
Beyond Confrontation, Discoursers of Conflict resolution
 “Conflict resolution has the potential to be a viable option to an inherited and failed power political system. It has the potential both to help eliminate the structural violence that is the consequences of a history of power politics and to offer alternatives to the adversarial systems that are an inherent part of power politics.
One must conclude that there is now a tremendous challenge to the academic community to give a lead toward less adversarial institutions nationally and internationally and promote problem solving as a process. Education along these lines has commenced at the primary school level but as yet has not advanced much further. Appropriate texts, lectures, courses, radio discussions, media articles and even works of fiction are required  for families, students at all levels in all studies, police, administrators, lawyers, industrial managers, and a threatened middle and upper “class.” An insecure public awaits such a lead.” (John Burton, Conflict Provention as political System, 1996:127)

پژوهش: آراز فنی  2011-12-20                                                                              
مقدمه، معرفی و کوتاه در باره ی چرائی نوشته:  

ادامه مطلب...